SYLVIA CLAES
psychotherapeute

Ik studeerde in 2001 af als bachelor in de verpleegkunde optie psychiatrie aan de Katholieke Hogeschool Limburg (KHLIM). Ik startte onmiddellijk mijn carrière op een psychodynamische afdeling binnen het Psychiatrisch Ziekenhuis Asster te Sint-Truiden. Dit was een open opnameafdeling waar mensen terecht kwamen met angsten, depressie en persoonlijkheidsproblemen.  In 2011 startte ik de vierjarige therapieopleiding tot relatie- en gezinstherapeute in het Vormingscentrum Rapunzel te Diest. Ik begon in bijberoep te werken als zelfstandig psychotherapeut om ervaring op te doen op vlak van het werken met koppels en gezinnen. Na het afronden van mijn therapieopleiding in 2015 heb ik in 2016 mijn creditcontract psychologie behaald aan de KULeuven waardoor ik erkend psychotherapie mag verlenen. In 2018 maakte ik binnen Asster de overstap naar het werken als psychotherapeut op een gespecialiseerde dagbehandeling voor personen met angst, depressie en persoonlijkheidsproblemen. Tot op heden werk ik hier volgens het MBT-model (Mentaliserend Bevorderende therapie), wat een wetenschappelijk bewezen effectieve behandeling is voor mensen met persoonlijkheidsproblemen. In 2020 behaalde ik mijn opleiding tot gevorderd MBT therapeut door het AFNCCF (Anna Freud Centre For Children and families).
Als psychotherapeut ben ik nieuwsgierig en leergierig. Daarom streef ik er voortdurend naar om mezelf bij te scholen en aanvullende opleidingen te volgen. Op deze manier kan ik de cliënten zorg op maat blijven bieden
Het vraagt veel moed vooraleer iemand de eerste stap durft te zetten naar een psychotherapeut. Binnen Balans richt ik me tot volwassenen, koppels en gezinnen. Ik vind het belangrijk om een 'veilig kader' te bieden dat bestaat uit respect, eigenheid, aanvaarding en beroepsgeheim zodat ieder zijn/haar verhaal kan vertellen. Voor mij draait psychotherapie rond het opbouwen van een authentieke, wezenlijke relatie tussen cliënt(en) en hulpverlener. Bij elke ontmoeting ben ik ten volle aanwezig en beschikbaar en wil ik de persoon in zijn geheel niet uit het oog verliezen. Dan pas krijg je te horen wat er echt toe doet en dit kunnen erg uiteenlopende dingen zijn. Ik probeer iets aan te reiken maar kan niet voorspellen waartoe dit zal leiden. Als ik het even niet meer weet dan grijp ik terug naar de relatie in het hier en nu, vrijwel altijd kun je vanaf dat punt weer verder samen op weg. Het eigen tempo van de cliënt(en) is de richting aanwijzer om het doel van de therapie te bereiken. Tijdens verschillende momenten zullen we dan samen stilstaan bij de evolutie en vanuit zorg op maat beslissen we samen welke richting we verder gaan. Met een mooie quote voor ogen: "Worden wie je bent...".